اکسس کنترل تشخیص چهره: فناوری پیشرفته با نور نامرئی :

طیف الکترومغناطیسی یا Electro Magnetic ، طیف وسیعی از طول موج ها هستند که به صورت امواج الکترومغناطیسی یا ذرات، در طول موج ها و فرکانس های مختلف منتشر می شوند . آن قسمت از طیف مغناطیسی که توسط چشم انسان قابل رویت باشد را  نور مرئی یا Visible Light   و آن قسمت از این طیف مغناطیسی که توسط چشم انسان قابل تشخیص نباشد نور نامرئی یا InVisible  شناخته می شود .

طیف الکترومغناطیسی به ترتیب کاهش طول موج و افزایش انرژی و فرکانس به هفت ناحیه تقسیم می شوند که در شکل زیر نشان داده شده اند:

نمودار طیف رنگ مرئی. از چپ (انرژی بالا) به راست (انرژی پایین) به ترتیب پرتوهای گاما، ایکس، فرابنفش، فروسرخ و سپس امواج رادیویی قرار دارند که در تصویر زیر نشان داده شده اند:

فناوری نور نامرئی InVisible Light :

آن قسمت از طیف نوری که خارج از محدوده نور مرئی بوده و توسط چشم انسان قابل مشاهده نمی باشد، طیف نوری نامرئی شناخته می شوند که شامل امواج مادون قرمز یا  IR  و امواج فرابنفش یا UV  می باشد که در زیر به انواع نور مرئی و کاربردهای هر کدام اشاره می شود:

نور مادون قرمز نزدیک یا  NIR :این طیف نوری همانند نور مرئی از طریق بازتاب از سطوح عمل می کند که قادر به ثبت جزئیات دقیق تری از بافت پوست، خطوط چهره، فاصله اندام ها و تغییرات طبیعی ناشی از افزایش سن و شرایط محیطی افراد می باشد. این قابلیت در سیستم های تشخیص چهره، امکان تشخیص جعل و تقلب چهره افراد با عکس و ماسک و... را فراهم می نماید.

 نور مادون قرمز حرارتی یا  Thermal IR : این طیف نوری بر پایه دمای بدن عمل می کند که با توجه به منحصر به فرد بودن الگوی حرارتی هر فرد، سنسورهای حرارتی حتی در تاریکی مطلق نیز اقدام به تشخیص می نمایند

نور فرابنفش UV : این طیف نوری برای آشکار سازی الگوهای خاص روی پوست که در اثر عوامل محیطی یا سلامتی ممکن است بوجود آمده باشند بکار گرفته می شوند.

 

کاربرد فناوری نور نامرئی در اکسس کنترل تشخیص چهره:

استفاده از طیف های نوری نامرئی، انقلابی در فناوری تولید سیستم های اکسس کنترل تشخیص چهره بوجود آورده است. این فناوری با عبور از محدودیت های نور مرئی راهکاری نوین در سیستم های احراز هویت ارائه می نماید که قادر است الگوهای چهره را با دقت زیاد در شرایط نوری متفاوت و نامساعد تشخیص دهد.

بر خلاف طیف نوری مرئی که در فضاهای کم نور و یا تابش مستقیم نور خورشید تحت تاثیر قرار قرار می گیرد، طیف نوری نامرئی در شرایط نوری متفاوت تغییر نمی کند که این امر باعث افزایش کارآئی و پایداری بیشتر این فناوری می گردد.

ترکیب فناوری نور نامرئی با هوش مصنوعی  AI ، سطح امنیتی سازمانها و مراکز حساس را تا اندازه چشمگیری  ارتقا بخشیده و سپر دفاعی محکمی را در برابر تهدیدات امنیتی روز افزون ایجاد نموده است.

عملکرد اصلی فناوری نور نامرئی در یسیتم های تشخیص چهره بر اساس جذب یا بازتاب امواج نور نامرئی در قسمتهای مختلف صورت می باشد که الگوهای بازتاب یا جذب متفاوتی را در طیف های نوری نامرئی از خود نشان می دهند و توسط دوربین های تخصصی مجهز به سنسورهایی که قادر به دریافت و پردازش این امواج هستند تشخیص داده می شوند. به عنوان مثال امواج مادون قرمز قادر است جزئیات بافت پوست و رگ های خونی سطحی را که در نور مرئ قابل تشخیص نیستند را تشخیص داده و مشخصات چهره ها را در شرایط نوری متفاوت متمایز کنند.

مزایای فناوری نور نامرئی در سیستم های اکسس کنترل تشخیص چهره :

الف = کاربرد مطمئن در شرایط نوری متغیر:

سیستم های تشخیص چهره مبتنی بر نور مرئی دارای چالش های جدی در برابر تغییرات نور محیط هستند در صورتیکه فناوری نور نامرئی به خصوص نور مادون قرمز مشکل فوق را برطرف نموده و قادر به ثبت تصاویر واضح و دقیق در شرایط شدت یا ضعف نور و حتی تاریکی مطلق هستند.

ب – قابلیت تشخیص در تغییرات ظاهری چهره:

استفاده از عینک دودی، ماسک های پزشکی و تغییرات ظاهری افراد از قبیل ریش و سبیل در سیستم های تشخیص چهره مبتنی بر نور مرئی دارای چالش بوده اند که این امر با استفاده از مادون قرمز مرتفع شده و قادر هستند ویژگی های زیر پوستی و ساختار چهره، نقوش رگ های خونی زیر پوست، فاصله بینی تا چهره و... افراد را ثبت و تشخیص دهند.

پ – مقاومت در برابر تقلب و جعل:

در سیستم های تشخیص چهره با نور مرئی، استفاده از عکس های چاپ شده، فیلم و حتی ماسک های سه بعدی امکان تقلب را فراهم می نمود در حالی که در فناوری نور نامرئی، ثبت اطلاعات سه بعدی و ویژگیهای منحصر به فرد چهره چالش مذکور را به حداقل رسانده و توانائی امنیت فیزیکی سازمانها را به اندازه قابل توجهی افزایش می دهد.

ت – دقت و سرعت بالا:

سرعت شناسائی چهره در شرایط نوری متفاوت و مقاومت در برابر تقلب و... این امکان را فراهم می نماید که سیستم های اکسس کنترل تشخیص چهره با نور نامرئی بتوانند سریع تر و با اطمینان بیشتری اقدام به شناسائی افراد نموده و ضمن افزایش کارآئی و بهبود تجربه، زمان انتظار در مبادی ورودی و خروجی را کاهش دهند.

ث – توانائی ادغام با هوش مصنوعی:

فناوری نور مرئی با جمع آوری اطلاعات دقیقتر و جامع تر و سه بعدی از ویژگی های منحصر به فرد چهره، این امکان را فراهم می کند که به بهره گرفتن از هوش مصنوعی، حجم فوق العاده ای از اطلاعات جمع آوری شده را پردازش و دقت در تشخیص را به اندازه زیادی افزایش دهند در حالیکه این حجم از اطلاعانی که سیستم های مبتنی بر نور نامرئی از چهره افراد جمع آوری می کنند در سیستم های مبتنی بر نور مرئی امکان جمع آوری نخواهد داشت.

  هوش مصنوعی AI  نقش اساسی در پردازش و تجزیه تحلیل داده های فناوری نور مرئی داشته و با استفاده از الگوریتمهای پیشرفته خود قادر به شناسائی و استخراج ویژگی های ممتاز از بازتاب و جذب طیف های نوری نامرئی بر چهره افراد هستند که موجب می شوند هویت افراد در کمتر از یک ثانیه و با دقت بالا تشخیص داده شود.

ج – عملکرد بی نظیر در شرایط سخت:

در سیستم های تشخیص چهره با نور نامرئی، شناسائی چهره در یک محیط پویا انجام می گیرد که در آن شدت نور منابع، زاویه دید و فاصله افراد تا دوربین بر عملکرد سیستم تاثیر چندانی نخواهد داشت و درشرایطی مانند  فاصله دو متری  و تاریکی مطلق نیز عمل شناسائی چهره امکان پذیر خواهد بود.

 

چالش های استفاده از فناوری نور نامرئی در سیستم های اکسس کنترل تشخیص چهره:

مانند هر فناوری دیگری، فناوری نور نامرئی نیز در کنار مزایای خود، دارای معایب و چالش هایی است که در زیر اشاره می گردد:

الف – حریم خصوصی:

جمع آوری و پردازش اطلاعات چهره در طیف نامرئی و ترکیب آن با هوش مصنوعی، اگر به صورت درست و قانونی انجام نگیرد ممکن است موجب نقض حریم شخصی افراد و سوء استفاده افراد سود جو گردد که ضرورت دارد پروتکل های قوی امنیتی برای این منظور طراحی و اجرا گردیده و نظارتهای شفاف و قانونی برای استفاده از داده های جمع آوری شده اندیشیده شود.

ب – احتمال تاثیر بر سلامت انسان:

با توجه به اینکه این فناوری از طیف های نوری نامرئی برای تشخیص چهره افراد استفاده می کند این امکان وجود دارد که این امواج مانند نور مادون قرمز بر سلامتی انسان تاثیر منفی داشته باشد. با اینکه همواره تولید این چنین سیستم هایی با رعایت اصول طراحی و با نظارت های سازمان های ذیربط انجام می پذیرد ولی لازم است استانداردهای  سلامت انسان لحاظ و به صورت مستمر نظارت گردد.

ج – هزینه های سخت افزاری و ایجاد زیر ساخت:

استفاده از سیستم های اکسس کنترل تشخیص چهره با نور نامرئی در مقایسه با سایر راهکارهای احراز هویت مانند RFID نیازمند سخت افزارهای تخصصی پیشرفته و نرم افزارها و ایجاد زیر ساختهای فناوری می باشد که دارای هزینه های قابل توجهی هستند.  علاوه بر این، این سیستم های نیازمند دانش فنی بالا در امر نگهداری هستند که خود هزینه های عملیاتی را افزایش می دهند.

 

نتیجه گیری:

فناوری نور نامرئی با بهره گرفتن از سایر فناوری های نو ظهور مانند هوش مصنوعی، اینترنت اشیاء و... در حال سپری کردن دوران بلوغ خود می باشند و این نوید را می دهند که به ابزاری خیلی امن و سریع در حوزه امنیت فرودگاهی، امنیت مراکز حساس نظامی، سیستم های پرداخت و کلیه حوزه های مرتبط با صنعت و تجارت تبدیل گردد. هرچند که این فناوری مسیر پیشرفت خود را می پیماید با این وجود انتخاب بهترین سیستم تشخیص چهره برای یک سازمان بایستی بر اساس میزان حساسیت و امنیت مورد نیاز، میزان هزینه ها و بودجه سازمان و شرایط محیطی آن در نظر گرفته شده و ارزیابی دقیق ویژگی ها و عملکرد هر سیستم کلید انتخاب راهکار بهینه برای حفاظت از منابع سازمانی خواهد بود.